Vorden, 28 januari 2018 – De scheidsrechter liet vanmiddag de gehele tweede helft met een duidelijk gebaar richting zijn stopwatch weten dat hij bij iedere uitbal, vertraging van Concordia Wehl en vervanging van de speelbal de tijd bij zou tellen. Of dit dan uiteindelijk ook gebeurd is altijd afwachten, maar vanmiddag telde de scheids keurig de stopgezette 12 minuten bij de 90 minuten op en juist in deze periode zorgde Frank Hiddink met zijn 75e doelpunt in het eerste elftal van v.v. Vorden voor een weliswaar verdiend maar zwaar bevochten punt. 

Nu is het altijd prettiger om 1-0 voor te komen dan 1-0 achter, maar tegen Concordia Wehl is dit helemaal het geval. De rood-witten, die afgelopen jaar 100 jaar bestonden en met prachtige fotodoeken, een jubileumboek en een CD met clublied hier op fraaie en gepaste wijze aandacht aan hebben besteed, hebben namelijk een 1e elftal met veel kracht, lengte, onverzettelijkheid en pure duelkracht. Als je deze karaktertrekken van een elftal ook nog eens weet te combineren met twee levensgevaarlijke aanvallers en twee achterhoedespelers met een prima traptechniek, dan is de stijl van voetballen en het speltype al snel bepaald. Concordia speelt dan ook erg direct met altijd de 1e bal richting voorhoede en van daaruit of balbezit bij één van de spitsen of een duel om de 2e bal. Een lastig spelletje om te verdedigen en helemaal als deze tegenstander ook nog eens onderaan de ranglijst bivakkeert en ieder puntje koestert en dan met 1-0 voor komt.

De 1e helft was redelijk in evenwicht met in de eerste 20 minuten aan beide kanten twee goede kansen. Concordia sneed een keer makkelijk door de verdediging van Vorden maar schoot uiteindelijk in goede positie voorlangs en Vorden kreeg een kans via Gijs van der Veen die na een voorzet van rechts de bal ineens voor de voeten kreeg en met links zijn inzet gekeerd zag door de keeper. In de rebound schoot Guido Beernink in het zijnet en daar bleef het in de eerste helft wat Vorden betreft ook bij. Concordia kreeg in de 31e minuut een goede mogelijkheid toen doelman Robin Verstege een terugspeelbal kreeg die hij moeilijk kon verwerken en in 1x moest spelen. Deze bal kwam precies in de voeten van een Concordiaspeler maar deze wist de bal met een mislukt boogje niet over Robin te schieten. Dat de ruststand toch 1-0 werd, kwam weliswaar door een goed schot van spits Niels Meijer maar deze had wel het geluk dat de bal van richting werd veranderd en daardoor doelman Robin Verstege op zijn verkeerde been als genageld aan de grond stond.

In de tweede helft kon Concordia uit haar kracht voetballen en het initiatief daarom aan Vorden laten. Zij gingen al heel gauw het 4-3-3- inruilen tegen 4-4-2 en kozen nog nadrukkelijker de lange bal richting de voorhoede. Vorden stelde daarentegen een opbouw via het middenveld tegenover en kon hier ondanks de strakke wind, dat nog meer een tegenstander was voor de spelers dan de overigens prima bespeelbare zachte ondergrond, in de tweede helft ook regelmatig kansen uit creëren. Koen Oosterhuis en Roy Böhmer draaiden vaak goed uit, zette één-tweetjes op en konden zodoende regelmatig de beide buitenspelers, Daan Horstman en Tom klein Kranenberg in de voet aanspelen. Van daaruit volgde enkele gevaarlijke voorzetten en Concordia kwam hier twee keer heel goed mee weg. In de 65e minuut ging Tom er met een individuele actie vandoor en gaf de bal met rechts perfect voor, maar de kopbal van Daan Horstman had te weinig kracht waardoor hij nog net voor de lijn weg gewerkt kon worden. Een voorzet van links met de rechtervoet van Daan Horstman werd in de 78e minuut totaal verkeerd verwerkt door de achterhoede van Concordia en ternauwernood kon een verkeerde terugspeel kopbal nog voor de lijn weg gewerkt worden.

Heel lang leek het erop dat door de onverzettelijkheid en goede verdedigen van Concordia en een beetje mazzel de ploeg uit Wehl de voor hun zo gewenste drie punten op zou leveren. Maar zoals in de inleiding van dit verslag al is vermeld, werd er flink door gespeeld in blessuretijd. Het scorebord had al negen minuten lang het cijfer ’90’ in het rood op het bord staan toen Tom klein Kranenberg er nog een keer vandoor ging vanaf de rechterkant. Vanaf de achterlijn gaf hij een indraaiende voorzet en deze kon bij de 2e paal keurig ingekopt worden door goudhaantje Frank Hiddink. Met zijn 75e doelpunten in zijn 9e seizoen in Vorden 1 bezorgde hij hiermee het 1e elftal weliswaar een verdiend maar wel zwaarbevochten punt.