Vorden 1 heeft vanmiddag haar eerste overwinning behaald van dit seizoen, door met 1-2 te winnen in en tegen Varsseveld. Het was tevens de eerste overwinning in een officiële wedstrijd van de nieuwe trainer Manfred Graven. Na drie nederlagen en drie gelijke spelen in de beker en competitie werd het vanmiddag door twee doelpunten van Daan Horstman een fraaie driepunter en ziet het 1e elftal zich zelf na de overwinning terug in het linker rijtje van 2I.
Vorden werd vanmiddag in Varsseveld direct in het zadel geholpen door een penalty in de 2e minuut van de wedstrijd. Na enig duw-, trek- en frommelwerk van de sterke Gijs van der Veen, stuiterde de bal rondom Gijs en zijn twee bewakers van Varsseveld en werd de bal met de hand beroerd door één van de verdedigers. De bal kwam direct daarna ook tegen de hand van Gijs aan en toen de scheidsrechter floot en direct naar de plek van de overtreding wees, dacht vooral Varsseveld dat het gewoon een vrije trap voor de thuisploeg zou zijn. Vorden twijfelde een beetje, maar toen de scheidsrechter maar bleef staan met de hand richting de stip (toevallig ook de plek van de overtreding), was het Daan Horstman die het woord penalty in de mond durfde te nemen, de bal pakte en het leder op de stip legde. Varsseveld was verbijsterd, verbouwereerd en zeker ook gefrustreerd, maar de leidsman, die trouwens keurig op de 16-meterlijn stond, bleef natuurlijk bij zijn beslissing en gaf zodoende Vorden de gelegenheid om direct op 0-1 te komen. Daan Horstman bleef koel en schoot beheerst met binnenkant voet de bal in de rechterhoek.
Normaal gesproken is een doelpunt voorsprong vaak het sein voor de geel-zwarten om zich in te laten zakken en het spel door de tegenstander te laten maken, maar Vorden ging nu direct door met de ingeslagen weg vanaf de 1e minuut en bleef nadrukkelijk naar voren spelen en dicteerde het spel. Het leverde twee grote kansen op om de stand op een voorsprong van twee doelpunten te zetten maar Luuk Smit (zijnet) en Koen Oosterhuis (vrije trap nog net over getikt door de keeper) waren net niet trefzeker. Opvallende persoon aan geel-zwarte zijde was de voor het eerst in 1,5 jaar weer in de basis startende Ate Barendsen. Door de blessure van Frank Hiddink speelde Ate in de spits met Gijs van der Veen en Daan Horstman als buitenspelers en hij vulde dit erg goed in, met veel dreiging, uit- en indraai en prima doelgerichte acties.
Na een minuut of twintig kwam Varsseveld voor het eerst dreigend op de helft van Vorden, maar het was het wel bijna direct raak. Met een fraaie steekbal werd de lopende spits alleen voor Robin Verstege gezet, maar de vordense doelman smoorde de inzet net genoeg om het tot corner te verwerken.
Varsseveld kwam wat beter in het spel en Vorden liet zich gewillig terug dringen om zodoende bij balverovering erg snel diepte te zoeken via Daan Horstman en Ate Barendsen. De mogelijkheden om uit deze speelwijze echte kansen af te dwingen waren zeker aanwezig, alleen ontbrak de nauwkeurigheid en rust om dit ook daadwerkelijk te realiseren. Varsseveld kwam zodoende terug in de wedstrijd, zonder dat het echt gevaarlijk werd, maar Vorden haalde wel opgelucht adem dat de rust met een 0-1 voorsprong werd gehaald, want in deze fase van de wedstrijd was het wel vaak dreigend voor het doel van Vorden.
In de tweede helft werd Vorden wederom in het zadel geholpen en dit keer niet via de scheidsrechter, maar door de rechter centrale verdediger van Varsseveld, wie de bal in de opbouw zo bij Daan in de voeten schoot. Via Koen Oosterhuis die keurig wachtte en precies op tijd een diepe bal op de sprintende Daan Horstman gaf, kwam de ijverige buitenspeler van Vorden alleen op de keeper af. Daan kapte de bal nog even een keer terug en kon zodoende met links de 0-2 binnen schieten en liet, zoals de oosterburen dit zo fraai noemen, ‘vorentscheidung’ aantekenen.
Maar als we het nu toch over onze oosterburen hebben …. ook Varsseveld staat al vele jaren bekend om hun mentaliteit en doorzettingsvermogen en dus zelfs een 0-2 voorsprong is dan tegen deze mentaal en fysiek sterke tegenstander geen ‘zekerheidje’. Varsseveld probeerde zich terug in de wedstrijd te knokken, schroefde het tempo iets op, ging nog meer in de duels en probeerde opportunistisch de bal zo vroeg mogelijk in de zestien te krijgen. Het leverde in de 72e minuut een penalty op, toen Bas Kortstee van 5 meter afstand een bal blokte met zijn bovenlichaam/arm en Varsseveld dit buitenkansje uitstekend benutte: 1-2. Varsseveld ging nog ruim 20 minuten lang (want de scheidsrechter liet 7 minuten door spelen!) alles of niets spelen, maar was slordig, onnauwkeurig en deze middag technisch te zwak om een goede laatste eindpass of voorzet te geven. Vorden hield dus keurig stand al was het met samen geknepen billen, want door slechts 1 doelpunt verschil in de stand blijft het dan altijd erg spannend. Op hun beurt liet Vorden het na om in deze slotfase in balbezit en de omschakeling de enorme tijd en ruimte goed te benutten. Vooral de technisch vaardige Koen Oosterhuis en invaller Sam Abbink hadden met hun inzicht en traptechniek veel meer kunnen en moeten doen en zeker twee of drie kansen af kunnen dwingen. Dat gebeurde allemaal niet, maar de drie punten kwamen niet meer in gevaar en zodoende was de eerste overwinning van Manfred Graven in geel-zwarte dienst een feit!
