Vorden 1 heeft gisterenmiddag in de thuiswedstrijd tegen Suryoye Mediteranneo haar derde nederlaag van dit seizoen geleden. Het was sowieso een slechte zondag in Vorden, op de 3e helft na, want ook het 2e, 3e, 4e, 5e en 6e verloor haar wedstrijd, waardoor alleen VR2 en Vorden 7 overwinningen behaalden. Vorden 1 kwam in de 14e minuut met 0-1 achter en begon met de start van de 2e helft aan een fanatieke inhaalrace. In tegenstelling tot de 1e helft waar de uitploeg uit Enschede duidelijk de bovenliggende partij was, kwam Vorden in de 2e helft richting de overkapping uitstekend voor de dag. Er werd fanatiek gejaagd op de gelijkmaker, alleen kreeg het in de 72e minuut een flinke tik te verwerken toen in een perfecte counter de 0-2 werd gemaakt door Suryoye. Maar ook in het laatste kwartier bleef Vorden 1 knokken voor de aansluitingstreffer en nadat deze door Sander Visschers in de 81e minuut werd gemaakt, volgde nog een spannende 10 minuten. Het zat er echter niet meer in en vandaar dat de ploeg van trainer Wouter Schouten op 6 punten blijft steken na 5 wedstrijden en nu op de 9e plaats terug te vinden is.
Er waren nogal wat mutaties in de basiselft na de laatste competitiewedstrijd tegen BWO en de Achterhoek-Cup wedstrijd tegen SDOUC uit Ulft. Zo bleef Bas Kortstee wederom langs de kant, nadat drie weken geleden het in eerste instantie erop leek dat hij weer volledig hersteld was van zijn blessure. Ook de andere centrale verdediger Bas Abbink begon niet in de basis en zat samen met sterkhouder Koen Oosterhuis, de jeugdige spits Nick Ziggers, 2e elftalspeler Milo van der Pol, en JO19-1 speler Jacco Kettelerij en reservekeeper Tomas Oonk op de bank. De 11 die gisterenmiddag in de basis begonnen waren Robin Verstege – Bart Stokman, Sven Mulder, Niels Rondeel – Luuk Smit, Sam Abbink, Kris Koning, Werner Rondeel – Gijs van der Veen, Jurre Heij, Sander Visschers. Vanaf het eerste fluitsignaal was het in het prachtig blauw gestoken Suryoye Mediteranneo de bovenliggende partij. Technisch zeer goed (eerste aanname), snel, wendbaar en elkaar heel erg makkelijk vindend domineerde zij de wedstrijd, al was de eerste grote kans voor Vorden 1. In de 4e minuut viel een bal precies over de linksback van Suryoye waardoor Sander Visschers vrij uit kon halen en terwijl de gehele overkapping al stond te juichen bleek dat de bal via het zijnet tegen de boarding aan kwam en weer terug stuiterde het veld in. Na 10 minuten moest Niels Rondeel de strijd alweer staken en viel uit met een hamstringblessure, waardoor Bas Abbink alsnog een (nagenoeg) gehele wedstrijd speelde. Waarschijnlijk moesten de achterste drie nog even wennen aan deze nieuwe situatie, want in de 14e minuut kon een voorzet van de rechterkant geheel vrij ingekopt worden door de voorhoedespeler van Suryoye die op 7 meter afstand de bal in de verre hoek plaatste.
Suryoye bleef de bovenliggende partij en vonden elkaar heel erg makkelijk en kwam zodoende al combinerend steeds dreigend richting zestien meter gebied van v.v. Vorden. Maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat vanuit dit vele balbezit niet veel mogelijkheden en al helemaal geen doelrijpe kansen werden gecreëerd. Het blijkt een nadrukkelijk probleem te zijn voor deze ploeg uit Enschede want ook in het verslag van de laatste thuiswedstrijd tegen Reutum werd duidelijk dat het creëren van kansen, laat staan het benutten een schrale aangelegenheid is voor de blauw-witten. Vorden bleef daardoor in de wedstrijd, want met slechts 1 doelpunt verschil in de stand blijft de kans natuurlijk groot en aanwezig om alsnog de gelijkmaker aan te tekenen. Maar dit kwam er de eerste helft niet van, want daarvoor was het spel van de geel-zwarten in de 1e helft te pover. De instelling was goed, de intensiteit ook en op zich de opzet en de ideeën voor de aanvallen waren ook wel aanwezig, maar de uitvoering in de passing en de laatste bal was gewoon onder de maat. Vooral Jurre Heij, Kris Koning, Sander Visschers en Werner Rondeel speelden ongelukkig en leden veel balverlies, ondanks dat hun instelling en beleving ruim voldoende was. In de duels, dus puur verdedigend, vonden veel supporters en liefhebbers langs de kant dat de geel-zwarten er ‘niet kort genoeg op zaten, en ‘Suryoye veel te veel ruimte kreeg’ om lekker te combineren. Toch is dat altijd makkelijker gezegd dan gedaan, want wanneer je als ploeg de eerste twee of drie keer een aanval van Suryoye flink afjaagt, maar je hiervoor niet wordt beloond middels balbezit of in ieder geval balverlies van de tegenstander, dan ga je automatisch met z’n allen een metertje achteruit.
Er moest wat gebeuren in de rust en trainer Wouter Schouten besloot tot een tweede wissel en bracht Koen Oosterhuis erin voor op zich in balbezit goed spelende Sam Abbink, maar in de omschakeling en gezien het feit dat hij ‘op scherp stond’ in verband met een vroeg gekregen gele kaart een risico voor de ploeg. Koen Oosterhuis was letterlijk en figuurlijk de aanjager van het team en ging als een ware kartrekker de strijd aan in de 2e helft. Hij won in de eerste 10 minuten direct een aantal belangrijke duels op het middenveld en dan zie je dat de overige spelers weer durven om dat extra metertje vooruit te spelen. Het team kwam dus op de helft van de tegenstander te spelen en vooral ook omdat de afgeslagen ballen en tegenaanvallen telkens uitstekend werden opgevangen door uitblinker Bart Stokman en de eveneens op het middenveld sterk spelende Kris Koning. Vooral aan de rechterkant kwam Vorden constant gevaarlijk in actie en zowel Gijs van der Veen als Jurre Heij konden hier steeds op aangeven van Bart en Koen komen tot een actie en/of voorzet. Jurre Heij was een aantal keren gevaarlijk met zijn ingehouden trap en kapbeweging maar kreeg de terug getrokken ballen net niet bij de juiste speler en Gijs van der Veen had het vizier niet op scherp met zijn normaal gesproken altijd gevaarlijke voorzetten. De grootste kans op de 1-1 was er voor Luuk Smit toen hij in combinatie met Sander Visschers besloot om op zijn linkerbeen te kappen, maar zijn inzet werd keurig gepareerd door de prima keeper van Suryoye M. Deze keeper was trouwens ook al heef fraai in actie gekomen toen in de 5e minuut na rust Koen Oosterhuis vanaf 16 meter met links heel precies afdrukte in de verre hoek en de sluitpost uit Enschede dit schot pareerde en tot corner verwerkte.
In de 72e minuut werd een uitval van Suryoye dit keer niet opgevangen en na een ‘bal net niet/net wel binnen de lijnen’ situatie aan de rechterkant kwam Bas Abbink één op één tegen de sterke spits van Suryoye. De lepe speler van de uitploeg won dit duel en gaf direct scherp voor, waar de 0-2 eenvoudig werd binnen getikt. Toch was Vorden niet uit het veld geslagen en zij gingen volop verder met aanvallen en op jacht gaan naar de aansluitingstreffer. Uiteindelijk werd het dan ook 1-2 in de 81e minuut door Sander Visschers, nadat Gijs van der Veen keurig alleen voor de keeper de bal terug trok. De uitstekend fluitende scheidsrechter van Zuuk uit Deventer beoordeelde, terwijl hij keurig op de juiste hoogte stond, dat Gijs van der Veen geen buitenspel kon staan en keurde de treffer dus goed, ondanks het vlaggen van de grensrechter van Suryoye M. Er waren nog 10 minuten te spelen en dus ging Vorden in deze periode volop op zoek naar de gelijkmaker. Maar ondanks dat de ploeg uit Enschede de 2e helft dus minder dominant speelde dan in de 1e helft, kon je ook in deze fase wel merken dat het team gezegend is met veel techniek, voetbalinzicht en intelligentie. De actie waarbij de linksback volop onder druk toch via een prachtige lichaamsbeweging en prima één-tweetje de vrije man kon bereiken en daardoor tijd en rust creëerde voor zijn team, vertelde veel over deze wedstrijd en kracht van deze tegenstander.
Toch had Vorden voor de prima 2e helft en het enorme afjagen en doordekken van met name Bart Stokman en Koen Oosterhuis een puntje verdiend. De voorzetten en terugtrekballen vanaf de achterlijn en de net niet geslaagde laatste acties van de sterk invallende Nick Ziggers waren echter niet voldoende genoeg om echte kansen te creëren op de 2-2. Vorden moest dus haar eerste thuisnederlaag van dit seizoen incasseren en deed dat tegen een prima en sportieve tegenstander, die ook in de 3e helft in de kantine met volkszanger Jermaine Sluiter lieten zien dat het met de wendbaarheid en creatieve bewegingen wel goed zit.
