Na een doordeweekse extra wedstrijd voor de achterhoek-cup is het altijd even afwachten hoe iedereen hieruit komt. Want in deze wedstrijd zijn Sara en Lynn beide uitgevallen met een blessure en ja, ondanks de grote groep (20 dames) werd het met nog maar 3 wissels over, toch wel dunnetjes al met al. Gelukkig was Dione vandaag weer inzetbaar en leek het bij Sara mee te vallen en was dus alleen Lynn helaas een toevoeging bij de ziekenboeg. Ook was Esther Tolkamp als extra wissel achter de hand die haar wedstrijd al gespeeld had bij Vr2 wat dus natuurlijk op deze momenten wel fijn is. AZC is natuurlijk voor een groot deel van onze groep een bekende tegenstander. En bij ons was bekend dat we het altijd lastig hadden en dat het van tevoren niet te voorspellen was wie er zou gaan winnen. Echter is er bij ons natuurlijk wel flink wat veranderd en weten we van onszelf dat we een flinke stap omhoog zijn gegaan als team. Maar desondanks, win je alleen maar als de instelling goed is en als we het lef en de durf hebben om te voetballen. Niets gaat vanzelf en dus zal er altijd 100% inzet en arbeid moeten zijn. De 1e helft waren wij wel zeer effectief. Het spelbeeld was zeker wel dat we de overhand hadden maar echte kansen bleven nog uit. Totdat Noa, die nog zeer getergd was over de gemiste kansen tegen Ruurlo Vr1, de score opende. Ze kreeg de bal van Els en ronde goed af. Hierna deed Noa dit nog 2x met 2x een assist van Maree. dus ja, dan sta je in 1 keer na een loepzuivere hattrick van Noa met 3-0 voor en ja, normaliter is dan de wedstrijd gespeeld. Echter bij damesvoetbal was dit niet altijd een garantie in het verleden. Maar ja, ook hier hebben we nu laten zien dat we stappen hebben gemaakt. We hadden het zeker lastig en AZC heeft een leuk voetballend en strijdlustig team en hiermee gaven ze ons dus ook niets kado. de hele eerste helft waren de 2e ballen meestal voor AZC en wij hebben ook gewoon veel te veel achter de bal aangelopen hierdoor. Dit sluipt erin als je 3-0 voor staat en ja, dan zie je meteen hoe belangrijk de inzet, en alertheid op de 2e ballen is. Maar met af en toe een beetje kunst- en vliegwerk werd voor de rust de nul gehouden aan onze kant en was 3-0 dus de ruststand. Dan komt de vraag – die mij zelf gesteld is door Rudy – trouwe vorden supporter – “ben je tevreden trainer” en ja, dan kon mijn antwoord alleen maar zijn….over de uitslag zeker zeer tevreden. Maar in de kleedkamer met elkaar overlegd en gevraagd of we ook daadwerkelijk tevreden waren….buiten de stand om…en ja, iedereen was het met elkaar eens dat we voetballend nog wel onder de maat waren en dat we dus samen als team nog beter moesten kunnen. Dit had dan niets te maken met inzet en energie erin stoppen…maar slimmer en beter omgaan met de ruimtes die er liggen en de bal beter rond laten gaan, alerter zijn op de 2e ballen zodat AZC alleen maar meer achter ons zou moeten aanlopen. Dit ging de tweede helft een stuk beter. zonder dat er veel meer kansen werden gecreëerd speelden we zeer degelijk en volwassen de wedstrijd uit. Echter AZC was het hier niet mee eens en spelen in 1x de lange bakl van achteruit naar hun spits en waar Maxime nog ver voor haar goal stond kopte hun spits de bal keurig eroverheen en stond het dus ineens 3-1 en ja, dit geeft moed en geloof bij AZC. Wat kan je dan het beste doen….vraag dit aan Noa en Sara…Noa dacht…laat ik de bal eens met 100km/per uur voorgeven vanaf de zijkant en Sara dacht….laat ik er nog eens keihard tegenaan lopen en die bal even met 120km/uur onderkant lat inkoppen….BAM!!!!……4-2..
Vorden Vr 1 – AZC Vr 1
