Het is al 6 seizoenen lang een aantrekkelijk affiche in de 2e klasse KNVB (afgelopen jaar speelden beide teams in twee afzonderlijke 2e klasses) en dit seizoen werd er helemaal extra uitgekeken naar de ontmoeting tussen Varsseveld – Vorden, want de zwart-witten (met een vleugje blauw) stonden voor afgelopen zondag na 10 wedstrijden bovenaan de ranglijst. In het verleden behaalde Vorden vaak een resultaat in Varsseveld, dus deze tegenstander ligt de ploeg van trainer Klaas Vermeulen wel, maar na de anderhalf uur gisterenmiddag moet toch geconcludeerd worden dat het gelijke spel het maximale was dat de geel-zwarten deze middag konden behalen. Tegenstander Varsseveld was dynamischer, energieker en ook aanvallender ingesteld dan wat wij de laatste jaren van deze ploeg gewend waren, maar uitstekend verdedigen, prima doelpunten en een goede wedstrijdinstelling zorgde ervoor dat Vorden een verdienstelijk 2-2 gelijk spel behaalde en zodoende het 10e punt na 9 wedstrijden binnen hengelde. Tegenstander Varsseveld moest door dit gelijke spel haar koppositie afstaan aan DVC’26 en staat nu met 20 punten uit 11 wedstrijden op de 2e plaats in de 2e klasse G.
Varsseveld staat dit seizoen onder leiding van Lars Krabbenborg, de trainer die hiervoor vijf seizoenen VVG’25 onder zijn hoede had en met de ploeg uit Gaanderen is gepromoveerd van de 4e naar de 2e klas. Dit seizoen heeft de trainer uit Zieuwent, en in het dagelijks leven werkzaam op de VMBO-school ‘t Kompaan in Vorden, de ploeg uit Varsseveld een ware metamorfose laten doorstaan. De zwart-witten, die jarenlang bekend stonden om hun stugge, verdedigende en veel op fysieke duels geënte spel, spelen nu veel aanvallender, met veel dynamiek en lopende spelers en opererend in een 3-5-2 opstelling. Trainer Klaas Vermeulen had samen met zijn assistenten René Nijenhuis en Stefan Jansen hier een passend antwoord op gevonden, want ook de geel-zwarten gingen van start in deze 3-5-2 formatie en zo ontstond er een interessant wedstrijdbeeld. In de as van het veld, zeg maar in de breedte van de beide zestienmetergebieden en dan 60 meter lang, stonden 18 van de 22 spelers geposeerd. Aan de zijkanten (zijlijn) waren enkel en alleen de vier wing-backs te vinden. Bij Vorden 1 waren dit aan de linkerkant Niels Rondeel en aan de rechterkant Bart Stokman en zij hadden beide natuurlijk te maken met hun directe tegenstanders, de wing-backs in het team van Varsseveld.
De sleutelspelers in een dergelijke wedstrijden, waarin beide teams zich aan elkaar ‘spiegelen’ is de nummer 10, oftewel de vijfde middenvelder. Naast de twee controlerende middenvelders (bij v.v. Vorden waren dit Koen Oosterhuis en Sven Mulder) en de beide wingbacks (Bart en Niels) stond deze middag Jurre Heij als ‘nummer 10’ in het 3-5-2 systeem. Bij Varsseveld speelde deze nummer 10 echter als derde spits en ondersteunde constant de beide spitsen van Varsseveld en zodoende speelde het team van trainer Lars Krabbenborg dus eigenlijk een 3-4-3 systeem zonder buitenspelers. Varsseveld zette bij balbezit van Vorden, dus de keren dat keeper Robin Verstege aan de bal was of een doeltrap mocht nemen, direct druk op de drie verdedigers (Bas Kortstee, Dion Besselink en Bram Garritsen). Zodoende vond keeper Robin Verstege het risico te groot om op te bouwen en werd veelvuldig (nagenoeg altijd) de lange bal gehanteerd. Bij Varsseveld ging het bij de opbouw net andersom. Aangezien bij Vorden de nummer 10, Jurre Heij, dus als een vijfde middenvelder speelde en bij het afjagen en vooruit verdedigen niet als derde spits (naast Sander VIsschers en Gijs van der Veen) fungeerde, kon Varsseveld wel steeds de vrije man (drie verdedigers tegen twee aanvallers) vinden en dus wel gebruik maken van de opbouw. Gezegd moet worden dat dit pas in het laatste kwartier van de 1e helft naar voren kwam en in de gehele 2e helft, want in het eerste half uur was het van beide kanten alleen maar fysieke duels wat de klok sloeg. Beide keepers (of bij Varsseveld tevens de laatste man) hanteerden de lange bal en van daaruit moest er via kopballen, fysieke duels en slimme aannames in balbezit proberen te komen.
Vorden 1 vond dit spelpatroon prima, want zij waren reeds in de 10e minuut op voorsprong gekomen. Een lange wreeftrap van Dion Besselink, met veel gevoel vanaf de middenlijn genomen, viel precies over de laatste lijn van Varsseveld en op randje zestien kwam Sander Visschers in balbezit. De lange bal werd keurig aangenomen, viel daarna voor zijn linkerbeen en in één beweging schoot de 20-jarige spits van Vorden 1 de bal onder de keeper door in de lange hoek. Het was zijn tiende competitie-doelpunt in het 1e elftal van Vorden 1 en zijn 1e doelpunt van dit seizoen. Varsseveld beantwoorde deze achterstand door constant en heel snel diepte te zoeken en zo ontstond het reeds hierboven genoemde spelbeeld met veel lange ballen van beide kanten.
Nadat het spelbeeld in het laatste kwartier al iets was gewijzigd en spelverdeler Jeffrey Megens (nummer 22) zich steeds meer met de opbouw van Varsseveld ging bemoeien, werd Vorden meer naar achteren gedwongen en kwamen zij in balbezit er niet meer echt aan te pas. Dit ging met de start van de 2e helft op dezelfde voet verder en het was dan ook wachten op de gelijkmaker, die dan ook na 50 minuten ontstond. En waar zowel de toeschouwers uit Varsseveld als uit Vorden (het was gezellig druk rondom het 2e (kunstgras) veld van Varsseveld) hadden verwacht dat Varsseveld direct door ging drukken, kwam ineens Vorden 1 weer wat meer in het spel voor. In de 65 minuut werd een aanval van Vorden afgeslagen, maar ‘de 2e bal’ was wederom voor de geel-zwarten en op zo’,n 35 meter van het doel ontving de goed gepositioneerde Bart Stokman deze bal. In plaats van de bal voor te slingeren vanaf de rechterkant, begon de aanvoerder van Vorden met een indrukwekkende rush, zoals wij dit van hem kennen uit zijn eerste 12 jaar in het 1e elftal van Vorden. Hij behaalde zelfs de achterlijn en met een scherpe afdraaiende voorzet bediende hij uiteindelijk Koen Oosterhuis, die met een ware snoekduik (en met gevaar voor eigen leven) bij de eerste paal de bal binnen kopte. Een geweldige opsteker voor Vorden, na een prima aanval en een schitterende doelpunt!
Varsseveld had nog ruim 20 minuten om deze achterstand weer om te buigen en als koploper (en kanshebber voor de 1e periode) gingen zij dan ook vol voor de gelijkmaker. Maar eerlijk gezegd stond de achterhoede van Vorden deze middag als een huis en zowel Bas Kortstee, Dion Besselink als Bram Garritsen mogen zich de morele winnaar noemen van hun tweestrijd tegen de spitsen van Varsseveld. Zowel in de duels in de lucht, als in de lopende duels over de grond waren zij constant de meerdere en behoorden zij dan ook tot de uitblinkers aan geel-zwarte zijde. Toch kwam alsnog de 2-2 op het scorebord te staan, toen er rond het 16-meter gebied verzuimd werd om een kopduel aan te gaan. Varsseveld kon zodoende met het hoofd de bal op maat verlengen en in het doelmond brengen en in het zevenmetergebied voor het doel van Robin Verstege was het uiteindelijk de thuisploeg die deze kans verzilverde en de stand weer op 2-2 bracht.
In het laatste kwartier ging Varsseveld nog vol voor de winst, maar Vorden hield keurig stand. En nog meer dan dat, want ook de geel-zwarten (met inmiddels Kris Koning en Bas Abbink in het veld voor Jurre Heij en Gijs van der Veen) kwamen nog een aantal keren gevaarlijk voor het doel van de jeugdige keeper van Varsseveld. Al met al veranderde er dus niets meer in de stand en konden uiteindelijk Vorden 1 tevreden zijn met het behaalde gelijke spel tegen koploper Varsseveld.
Vorden 1 is nu ingehaald door Schalkhaar, dat op het laatst nog met 1-2 wist te winnen van DCS, en zodoende staat de ploeg van trainer Klaas Vermeulen nu op de 10e plaats. Vorden 1 komt echter volgende week zondag nog in actie, wanneer de inhaalwedstrijd tegen Columbia op het programma staat. Deze wedstrijd tegen de nummer laatst van de competitie zal bepalend zijn met welk gevoel de 2e helft van de competitie in gegaan zal worden. Bij winst komend de geel-zwarten namelijk op de 7e plaats en neemt het met 13 punten een flinke voorsprong op de onderste drie ploegen. Bij verlies op gelijk spel blijft men op de 10e plaats staan en hebben de onderste drie ploegen (Columbia, DCS en DIO) goed zicht op de nummer 10 v.v. Vorden.
