Het was alweer de 8e keer dit seizoen dat een speler van de JO19-1 minuten maakte in het 1e elftal en na Twan Vriend en Stijn Groeneveld de 3e speler van de JO19-1 die zelfs zijn debuut maakte. Maar het was absoluut het meest bijzondere debuut dit seizoen en zelfs van de afgelopen 20 jaar, want met werkelijk zijn allereerste balcontact bracht de 18-jarige Tygo Ulkeman de stand in de 88e minuut op 2-1. In de allerlaatste minuut van de wedstrijd scoorde Sander Visschers nog zijn tweede en vordens derde doelpunt en was de wedstrijd ook definitief beslist en direct afgelopen. Ondanks deze twee doelpunten van de 21-jarige Sander Visschers, was Tygo Ulkeman, die luidkeels werd toegezongen en na afloop ook de titel ‘Man of the Match’ verdiende, de meest besproken speler en meest bijzondere debutant van v.v. Vorden.

Supporters en toeschouwers geven vaak het aantal kansen weer om aan te geven of hun team wel of niet goed in de wedstrijd zitten. Ook de vraag of een overwinning verdiend is geweest wordt vaak beantwoord met het opsommen van het aantal kansen en wanneer dit meer is geweest dan de tegenstander, wordt er vaak gesproken over een terechte winstpartij. Als voetballer en trainersstaf heb je echter op een heel andere wijze het idee dat je lekker in de wedstrijd zit en dat je elftal de meerdere is en ‘de wedstrijd in handen hebt’. En dat zijn namelijk de momenten dat de opbouw van achteruit verloopt zoals je dit hebt afgesproken en in gedachten hebt en dat er op het middenveld veel momenten zijn dat combinaties, één-tweetjes en oplossingen om een meerderheid te creëren lukken en je dus als ploeg nog weer een station verder in balbezit blijft.

Vandaar dat het ook zo kan zijn vanmiddag de (neutrale) toeschouwers vinden dat Vorden de ‘gelukkige winnaar’ is geworden, want gezien het aantal kansen was een gelijkspel of zelfs een overwinning van KCVO heel goed mogelijk geweest. Maar de spelers en begeleidingsstaf van Vorden voelden het allemaal als een terechte winst, want zowel in de 1e als in de 2e helft waren de hierboven genoemde onderdelen als het opbouwen van achteruit en naar het middenveld vaak oplossingen en goede keuzes maken in het voordeel van de geel-zwarten. Ook de absurde invalbeurt van Tygo Ulkeman en de treffer in de allerlaatste minuut van Sander Visschers zorgden voor een heerlijk gevoel bij de thuisclub, zowel in als buiten het veld.

Maar vooral in de 2e helft was het een hele open wedstrijd, waarbij Vorden dus bij vlagen goed voetbal liet zien, alleen was de éénna laatste pass, oftewel de voorassist, heel vaak slordig en onnauwkeurig. En dat zorgde er zelfs voor dat het aantal opgelegde kansen op 1 hand te tellen waren, alleen zorgde slordige opbouw van KCVO ervoor dat zowel in de 1e als in de 2e helft Vorden 1 twee keer alleen op de keeper af kon gaan. In beide gevallen lukte het niet om dit buitenkansje te verzilveren want voor de rust was het Sander Visschers die tegen de uitkomende keeper aan schoot en in de 2e helft was het topscorer Sven Groot Wassink die op randje zestien zijn meerdere moest erkennen in de attent spelende doelman van KCVO. Daar tussendoor was het dus een behoorlijk goed spelend Vorden, dat vooral in de personen van Mauro van der Poel (linker wing-back), Sven Mulder (één van de drie verdedigers), Sem Barendsen (uitstekende verbindingsspeler op het middenveld) en Nick Ziggers (vijfde middenvelder dicht achter het spitsenduo opererend) spelers in hun midden had die opvielen met hun goede spel. Maar doordat dus vanuit het middenveld de steekbal, de opening op de zijkanten, het inspelen van de voorhoedespelers of de actie voor de laatste pass mislukte en dus veelvuldig balverlies opleverde, kon KCVO ook een groot aantal keren van zich laten zien en horen. Maar liefst vier keer haalden de withemden met de prachtige zwarte “V’  de achterlijn en trokken zij keurig deze ballen telkens terug op vrij staande mensen op zo’n 10 tot 15 meter met het gezicht naar het doel. Het lukte KCVO maar niet om hieruit te scoren en ondanks het wederom prima optreden van onze doelman Robin Verstege (behalve zijn doeltrappen en wreeftrappen, want die kwamen vandaag niet over het middenveld) lag het vooral aan het slordige afwerken van de spelers uit Vaassen.

Heel lang leek het dus op een 1-1 gelijkspel uit te draaien, doordat Sander Visschers in de 25e minuut een keurige steekbal van Jurre Heij doeltreffend wist af te ronden en KCVO in de allerlaatste minuut voor rust een afketsende vrije trap bij de 2e paal wist binnen te werken, maar trainer Wouter Schouten wilde absoluut voor de winst gaan en wisselde dus aanvallend. In de 73e minuut kwam Gijs van der Veen in het veld en schakelde Vorden 1 om van 3-5-2 naar 3-4-3 en gingen de beide spitsen Sander Visschers en Sven Groot Wassink naar de buitenkant. In de 88e minuut moest de enorm hard werkende en veelvuldig duellerende  Sem Barendsen zich laten wisselen en kwam Tygo Ulkeman het veld in als vierde reservespeler, nadat eerder al Niels Rondeel, Kris Koning en Gijs van der Veen in het veld waren gekomen.

De aanvallende wissels van Wouter Schouten leverde uiteindelijk de o zo gewenste winst op, want Tygo Ulkeman was nog maar koud in het veld en had de plek van Sem Barendsen op het middenveld ingenomen, toen hij keurig mee liep naar voren toe, toen Sven Groot Wassink aan de rechterkant prima werd vrijgespeeld. Hij bleef lang met de bal aan de voet, want in de zestien was er geen afspeelmogelijkheid en uiteindelijk speelde hij bij de achterlijn aangekomen de bal keurig terug richting de penaltystip. Tygo Ulkeman was zeer goed meegelopen met de aanval en manoeuvreerde zichzelf met deze loopactie in een kansrijke positie. Waar KCVO in de 2e helft dus vier van dit soort kansen heeft gemist, schoot Tygo keurig met de binnenkant van de voet de bal in de ‘verre’ hoek en via de binnenkant paal promoveerde de 18-jarige verdediger en zich dit seizoen uitstekend ontwikkelende verdediger van de JO19-1  zijn inzet tot het winnende doelpunt. Uiteindelijk werd het in de allerlaatste minuut nog 3-1 door Sander Visschers en kon het predicaat ‘winnende’ van de treffer van Tygo afgehaald worden, maar de impact, het ‘verhaal’ en de pure blijdschap van het gehele team over zijn treffer zorgde er toch voor dat hij terecht als ‘Man off the Match’ werd bekroond.

Opstelling v.v. Vorden : Robin Verstege – Sven Mulder, Dion Besselink, Jacco Kettelerij – Jurre Heij, Sem Barendsen, Luuk Smit, Mauro van der Poel – Nick ZIggers – Sven Groot Wassink, Sander Visschers. (Kris Koning voor Nick, Niels Rondeel voor Jacco, Gijs van der Veen voor Jurre en Tygo Ulkeman voor Sem).

Voor een fraaie fotoreportage van Mark Zelle, ga naar Facebook en klik op ‘Matchshots v.v. Vorden’ : https://www.facebook.com/photo/?fbid=532992313058692&set=pcb.532994709725119