Voor de meesten de eerste kennismaking met het complex in Hall. Op veld 2 vielen gelijk de bushokjes op die dienst deden als dug-out. Er gingen geluiden op dat deze al dienst deden toen er met een paardentram rondgereden werd. Maar een kenner attendeerde ons erop dat ze wel in de clubkleuren geschilderd waren ……….
We wisten van te voren dat “Bartigol” maar één helft zou spelen. Hij moest nog aan het werk op de bokbierdag. Dat hij voor rust 3x scoorde zegt genoeg, maar het verteld niet het hele verhaal. Tuurlijk wij hadden nog vaker kunnen scoren, maar gelukkig was onze keeper beter dan die van de tegenstander anders had het ook 3-5 kunnen zijn. Zonder Bart moesten we de zege over de streep zien te trekken maar dit lukte niet. SHE is vooral een team met heel veel fysieke kracht. Bijna alle spelers zijn 2 meter hoog en 100 kilo zwaar. Daar kunnen onze Brammetjes, Frankie’s ,Basjes en Michieltjes niet tegen op.
Op 3 identieke situaties liepen we tegen de tegentreffers aan. Een hoge bal voor de pot waar 20 spelers staan, en uiteindelijk ééntje uit Hall die de bal het laatste zetje geeft. We konden ons er niet onderuit voetballen, en gaven teveel standaardsituatie’s weg. Voorin moest het gevaar van de acties van Niels komen maar zijn pogingen troffen geen doel. SHE maakte nog een fikse reeks onbenullige overtredingen, maar werden niet bestraft. Gelukkig bleef iedereen heel ,waarbij Jurjen geluk had dat hij zijn hoofd op tijd aan de kant deed, en moesten we tevreden zijn met een punt. Zeker omdat het plaatselijke Pietertje het presteerde om vlak voor tijd voor een leeg goal naast te schieten.