De oudheidkundige vereniging ‘Oud Vorden’ geeft een aantal keren per jaar in eigen beheer het verenigingsblad ‘de Kronyck’ uit, met daarin allerlei verhalen, wetenswaardigheden, foto’s en vaste rubrieken over de geschiedenis en historie van de gemeenschap Vorden. Erelid en oud inwoner van Vorden, Wim Jansen (geboren 1937) heeft voor dit blad al regelmatig prachtige verhalen opgeschreven en veelal in het achterhoeks en is zodoende al jaren een gewaardeerd auteur in het verenigingsblad ‘de Kronyck’. In de laatste uitgave heeft Wim Jansen een prachtig verhaal geschreven over zijn jeugdliefde, de voetbalsport bij v.v. Vorden, en onder de titel ‘ Bie de geal-zwatt’n ‘ gaat hij dus terug naar de beginjaren van onze verenigingen en vertelt prachtig over de ontwikkeling, de gebeurtenissen en de vele wedstrijden en training in de jaren ’50, ’60 en ’70 in de vorige eeuw. Wim Jansen is de zoon van oud bestuurs- en elftalcommissielid Willem Jansen (van het pluimveebedrijf/fruitbomenkwekerij aan de Burgermeester Galleestraat/Nieuwe Weg (Wiemelink) en neemt ons dus in zijn verhaal ook mee terug naar de bestuur perikelen en gang van zaken rondom de elftallen in die jaren. Heerlijk om te lezen en een compliment aan het adres van Wim Jansen, bedankt namens de ‘geal-zwatt’n !
Disse keer maor weer es een stuksken geschreven in onze onvolprezen en eeuwenolde Nedersaksische taal, oftewel in ‘t plat Achterhoeks
Voetballen, daor ging et umme!
Toen wielle zukke blagen waren, ik praote van de jaoren vlak nao den oorlog, was ter in ons mooie darp Vorden nog maor weineg geleagenheid umme an sport in verenigingsverband te doene. Tegeswoordeg is dat gaar gin punt meer; ie hebt de sportverenigingen veur ‘t uutkiezen, te kust en te keur en dat is prima, want sport is heel belangriek en veural veur jongeluu ! Angeziens wielle in die dagen, buuten het verplichte naor schole gaon en het thuus helpen met allerhande karweitjes, de tied umme zeep hielpen met voetballen op ons onvolprezen EMPO-veldjen was dat ok geweldeg. Dat veldjen lei op een plaatse an den Enkweg waor at now an de zuudkante die woonhuuze staot en waorveur wielle ons trapveldjen met völle tegenzin mossen inleveren. Maor ja, gin alternatief was ter veurhanden, wielle konnen toch ok moeilek de veur Vorden zo broodneudege woningbouw tegen hollen, da’s zelfs gaar niet in onze nog jeugdige köpkes op’ekommen! Hoewel, veur onzen leaftied waren wielle toen al beheurlek volwassen, al zeg ik et zelf, ha, ha, ha! Maor tegeswoordeg was daor vaste de neudege heisa over ontstaone met protestgroepen en spanduuken en zo. Wielle toen niet, veur zukke onzin hadde wielle gaar gin tied!
Afijn, de meesten van ons maakten de stap toen naor de geal-zwatten, waor a’j vanaf oew twaalfde jaor terechte konnen bie de, geleuf ik, D-junioren. Tegeswoordeg begint ze al völle jonger, met 7 jaor geleuf ik, bie de f-jes, maor dat was ter in onzen tied nog niet bie, andere tiejen, andere umstandegheden! Noe gaot ze overal met auto’s naor toe, vaste gekrupt in de veiligheidsgordels, wielle gingen naor alle uutwedstriejen met de………fietse! Naor Pax in Hengel, Keijenborgse Boys, Baok, Steenderen, Reurle, Lochem 2 clubs, Laorne, Warnsveld en Zutphen, waor at toen al meerdere clubs, 6 geleuf ik, an de diverse competities met deien. Het wiedste dat ik mien kan herinneren was op de fietse naor Markelo, wat een reize was dat! At zondags het eerste van Vorden een belangrieke thuuswedstrijd mos spöllen dan ston bakker Voskamp van de Möllenweg in een hoek van het veld met een stapel kratten limonade, gazeuse heiten dat spul in die dagen. Dat werd ongekoeld verkocht en iedereen was al bliej dat ter überhaupt wat te drinken langs het veld te koop was.
Buuten veur dat schuurtjen (nog niet op de foto)ston ter een pompe waor a’j het slimste zand van de benen konnen afspuulen, maor de meeste spöllers lieten dat zand eerst opdreugen, dan ko’j het zo van de benen afveagen veurda’j de bokse anschotten! Der was wieters namelijk geen wateransluuting op ons voebalveld, alleneg die pompe! Op ons voetbalveld liep trouwens in de wekke ok gin vee, simpelweg ummedat ter toch niks te vretten viel, maor daor kom ik wieterop in dit stuksken nog effen op terugge. Dat in tegenstelling met enkele naoburige verenigingen waor a’j veur de wedstrijd eerst mossen helpen de koeien van het veld te drieven en het daor gespannen prikkeldraod veur de goals mossen vothalen. Geweldige slidings ko’j dan op zo’n veld maken in en deur de volop anwezige koeieflatsen. Onder anderen in Baok ging dat ter zoas hier beschreven an toe. Daor was zelfs helemaol gin kleedkamer op het veld te vinden. Ummeklejen mos ie an de overkante van de straote bie café-boerderieje Seesink op de deale. Daor lag dan s’winters in de midden een groten berg knollen waor a’j de kleren op konnen leggen/gooien. Ik hebbe daor zelfs nao de wedstrijd es een keer geholpen bie het ter wereld brengen van een kalf, umdat ter een koe an ’t kalveren was. Één van de weinige kalver die van de koe is af e’trokken op voetbalschoenen, ducht mien! Nao die geslaagde bevalling was ter natuurlek volop bier, daor waren ze niet kinderachteg met in Baok! In onzen tied kekken ze trouwens niet zo nauw naor al die biekomstegheden, a’j maor konnen voetballen, daor ging het tenslotte umme! Enkele veurbeelden: In Barchem, daor zat een lichte bochte in het veld, en in Lochem, op den Kiezak, daor voetballen wielle of tegen de bulte op…….of van de bulte af, dat hink natuurlek een betjen van de uutslag van den toss af. Lochem had toen al twee voetbalclubs ducht mien, K.D.C., die spöllen op De Kiezak, an de Barchemseweg en wieters was ter Blauw Wit, geleuf ik. In Zutphen waren der nog völle meer voetbalclubs, een Roomsen, een Christeleken, dan A.Z.C., Be Quick, Zutphense Boys, Zutphania, de Höven, dat bunt ze gleuf ik. Of Warnsveldse Boys toen al beston, ik geleuve het wel. Wieters ginge wielle toen ok al naor Pax in Hengel, dat was toen, tegen Vorden, de jaorlekse Derby waorop toen toch al gauw een paar duuzend man publiek afkwam, het gros op de fietse, vanzelfsprekkend! En natuurlek mossen wielle ok naor Keijenburgse Boys, uutklejen in de zaal van Café Winkelman en dan op de fietse terugge naor het voetbalveld. Het wiedste wa’k toen ooit e’ fietst hebbe was naor Markelo, foi wat een ende was dat, wel 20 kilometer schat ik. Op de terugweg krege wielle buuls, alemaole honger at bast en wielle hebt toen in het Galgengoor knollen uut het land langs het zandpad e’trokken, met ons zakmes af e’schraapt en ope’getten, zaleg smaken dat! Nee, toen beston ter nog gin Jan Patat in Lochem en trouwes, toen had ter gin mense ok maor een cent op zak, jao foi oe olders zagen oe ankommen! Kantines vol met bier, patat en ships, cafetaria’s en meer van zukke fratsen, dat was toen nog niet an de orde, dat fenomeen beston toen nog gaar niet, ducht mien!
De totale renovatie van onze spölvelden.
Vorden had veur onzen tied nog hun voetbalveld in Delden en wel umsgeveer an de Lindenseweg, an een noe naamloos zandpad dat tussen de Lindenseweg en de Waarlerweg löp, ik zol zeggen dat et een verlengstuk is van de Veldslagweg. Later werden ze ondere’brach op een veld an de Oude Zutphenseweg en gelegen naost het zwembad In De Dennen, een stuk grond dus op het Grote Veld, waorvan de structuur zodaneg slecht was dat er, bie ok maor de geringste dreugte, helemaols niks meer op wol gruuien. s’Winters is dat veur een voetbalveld natuurlek een ideale situatie, want der staot dan ok nooit lange plassen van een fiksen reagenbuuje op het veld. s’ Zommers echter loop ie met zo’n veld, bienao zonder grös, bie de bezukende clubs compleet veur gek en geet dat samen met de meest lachwekkende opmerkingen, vult ze zelf maor in a’j der wat bedenkt. Disse situatie dwong het bestuur van de club tot het nemmen van drastische maotregels, umme an disse toestanden veur altied een ende te maken, en……met succes! Umdat mien vader in die jaoren in het bestuur van disse club zat en daorin toen ok meerdere deelfuncties vervullen, zoas terreincommissaris, samen met ‘boer’Jan Eggink uut Delden, heb ik disse ‘slag tegen de dreugte’ van tamelek kortbie met e’ maakt. In het kort ging et er zo an toe: Van het hele terrein worden der de bovenste circa 50 centimeter grond verwijderd en met lorries en kruujwagens langs de hele buutengrens van het terrein weer neere’kieperd. Die slechte grond hef daor nog jaorenlange e’leagen en dat tot vermaak van met name de kleinere kinder, want het was binnen de kortste keren veranderd in een ideaal fietscrossterrein! Het hele middenterrein wier vervolgens weer opgevuld met een dikke laoge goeie grond en daornao vakkundeg weer ingezaaid en bewerkt, totdat der een geweldeg stel velden het endresultaat was. Hulde, toenmalege bestuurders en alle verdere belangeloze leden/helpers! Vanaf die tied waren de voetbalvelden van Vorden niet langer het lachertjen in onzen Achterhoek!
Wie voetbalden der toen zoal in onze elftallen?
Dat kan nog wel es een lasteg te beantwoorden vraoge weazen want ik gao der vaste een heel regiment missen/ vergetten, is mien idee en dat is ok normaal nao meer dan 70 jaor, niet dan? De besten uut onze lichtingen wordt vanzelfspekkend niet vergetten want die komt later wel weer baoven drieven in het eerste elftal, normaal toch? Uut onze hele lichting was ter trouwes maor ene dee ter met kop en scholders bovenuut stok, de toenmaolegen Cruijff van Vorden za’k maor zeggen en dat was Wim Buunk! Onder de rest waren der enkele goeie voetballertjes, maor an Wim Buunk tippen kon der in de verste verte gin ene! Dan begin ik veur’t gemak maor met het opsommen van de namen met letter a en denk ik an Bennie Abbink, en ok ene met een z, Herman Zweverink, die was, geleuf ik, keeper. Dan ha’j de jonges van Bos uut Warken, Henk, Jopie en nog ene geleuf ik, maor mien geheugen vind ter effen gin name bie, jammer! Meerderen uut één gezin waren ok de jonges van ’Boer Eggink’ uut Delden, de jonges van Kappert op de Kranenberg en de jonges van Golstijn en van Massen op de Hengeloseweg. Wim en Bert Polman waren der en Wim Bielderman, Wim Lammers, Joop Terink en Bennie Oosterink. Jaap Korenblik en Wim Huetink, niet te vergetten, Jan Uenk en onze ‘Bomber’ Johan Stapper, de latere vaste man op de rechtsbuutenplaatse in Vorden 2, den kon gave veurzetten geven en kon ok hard lopen, maar kon dan vaak niet tiedeg stoppen en dan mos ik um weer bevrijden uut et zienet van de vijandeleke goal, waor at e dan vaste in zat! Ik twiefel der an of Wim en Rudie Eggink van Chris uit de Kerkstraote ok bie ons voetbalden, ik wet et effen niet meer! Jan Wiekart bedenk ik mien was ter wel bie en Job Vlogman, onze keeper, die in een uutwedstrijd tegen Zutphania, bie völle reagen, zo vaste in de klei was bezogen dat het um onmeugelek was umme een hogen bal te vangen, he kwamp eenvoudeg, niet lös van de aarde! En Ap Velhorst ok natuurlek en Freddie Schmitz en Jan Lindenschot, de spil en heerser op het middenveld, in het in 1953 kampioen wordende A1niet te vergetten, iets older as de meesten in ons elftal, dat toen, geleuf ik, B1 of A2 heitten en waor ik meestens op de spilpositie spöllen, Jan Lindenschot was mien grote veurbeeld! Ok was ter Drikus Groot Jebbink, de latere keeper van Vorden 1! En ok Adriaan Schuurman en Ap Nijenhuis. Zo he’k ongemerkt toch zowat viefenderteg knapen bie mekare bedach, dat völt dus helemaols niet tegen nao zovölle jaoren, wel dan? Later schotten mien nog een paar namen te binnen en die meugt vanzelf ok niet ontbrekken in disse opsomming, dus heb ik die maor effen ‘an de vergetelheid ontrukt’. Het bunt Jan(?) Eskes van de Hoeve en Jan Arfman van de Almenseweg.
Dat het A team van onze groep toen kampioen wodden, dat was vanzelf grote klasse en zörgen der automatisch veur dat zielle promoveerden en wel naor de hoofdklasse, toen een hele ere veur onze toch kleine gemeenschap, dat is zeker. Een groot probleem kwam der bie de hervatting van de competitie, want een deel van dat kampioensteam stromen toen deur naar het Vordense 1e elftal, Hun plaatsen wieren op’ evuld door ons overblievers, de wat jongere en vermoedelek ok wat minder begaafde talenten. Die mossen het toen gaon opnemmen tegen die hoofdklassers, met beheurlek grote gevolgen veur dat verjongde team, want zielle kregen wedstried naor wedstried klappen as haver van hun tegenstanders, ie zollen der gefustreerd van raken, hoewel dat woord toen nog gaar niet beston! Verliezen met een nulletjen of 6 was ons deel en ok heel gewoon en iederene kon daor noe niet helemaols zo goed met umme gaon en die lieten dan de oorne wat hangen. Gelukkeg degradeerden wielle an ’t ende van ’t seizoen weer naor een afdeling leager en was het leed veurbie! Toen wonnen wielle ok weer es wat wedstrijden en worden onze moraal weer wat op e’ krikt en was iederene weer min of meer tevreaden!
Op de leaftied van 18 jaor geet iederene van junior automatisch over naor de seniorenstatus. In die groep had onze voetbalclub toen schat ik vier of vief elftallen, die in de diverse competities met draaiden. Zo kwam iederene in een elftal terechte waor a’j, volgens de elftalkeuzecommissie, in thuus heuren. Afijn, wie dat in die tied hef met e ’maakt wet nog haorfijn hoe of dat ging, daor hoef ik niet wieters over uut te wijden, wel dan? Ik zelf kwam in Vorden 2 terechte en daor kon ik bes met leaven. Der waren leu die daor heel anders over dachen en dee zeien: Oew vader zit toch in de elftal keuzecommissie, dan kom ie toch zeker wel in het 1e elftal? Maor zo werken dat bie ons niet, mien vader was wat betreft heel kort deur de bochte en von dat ik deur de keuzeheren pas in het 1e elftal kon worden opgesteld as ik met kop en scholders boven mien teamgenoten in het 2e elftal uut stok en……dat was echt niet an de orde.
En toen kwam ok onvermiedelek de tied dat ik en alle anderen op e ‘roepen wieren veur de militaire dienstplicht, toen een verplicht nummertjen veur alle gezonde knapen van 18 jaor. Daorveur mos ie eerst naor de keuring en die was in Hengelo(o) en iederene werd in ziene woonplaatse keurig en gratis met een bus op e’ haald. A’j s’middages weer op huus an gingen dan stoppen den bus altied bij cafë/zalencentrum Roelofsen in Diepenheim en worden iederene in de gelegenheid e’steld um een pilsjen of meer van iets dergeleks te nuttigen op de uutslag van ziene keuring, en dat liep altied uut op een dufteg zoepvestival. Bie ankomst van den bus later in oew woonplaatse vielen der dan ok geregeld jonges al kotsend naor buuten, der wazzen zelfs leu die veur dit schouwspel speciaal naor de bushalte bie de kerke kwammen kieken hoevölle der noe weer ‘deur de mande vielen’. Ik wodden gelukkeg goed e’keurd en dan kom ie vanzelf wel an de beurte umme soldaot te worden, ze verget oe vaste niet! Met ‘gelukkeg’ bedoelen ik dat ik blie wazze gin verborgen gebreken te hebben, da’k in dienst mosse was vaste niet mien eerste keuze, maor jao, ie hadden ok weineg te kiezen! Jao, en dan gao’j, nao oproep, met oew vrie-vervoertjen in de trein zitten en in mien geval was de bestemming Amerfoort, mooi kort bie, toch? Nao de inlijving in het leger begint dan de opleiding en de eerste 3 wekken zit dan iederene ‘geconsigneerd’, wat beteikent da’j niet naor huus komt en….dus da’j ok niet met oew elftal met könt spöllen, jammer maor zo geet dat! In de resttied van oew opleiding, mag ie in de weekends wel op huus an, maor as ie dan nao de diverse opleidingen bie een eenheid wordt in e’deild, die viel onder de parate krijgsmacht, dan ging ie niet elke wekke, maor ens um de 14 dagen op huus an! Jammer dan, maor het leger beslist en dat hiel in da’j dus ok maor ens in de 14 dage met konnen spöllen met oew clupjen. En deurumme he’k de pest in want dat is de reden da’k NIET op die foto stao die hieronder steet af e’drukt, en daor baal ik nog steeds van want dat zol dan tevens de enegste foto wean waor at ik in de geal-zwatte clubkleuren was af e’beeld, jammer,jammer!
Maor an alles kump een ende en dus ok an 21 maonden dienstplicht. Het gewone leaven wordt weer hervat en dat is veur iederene verschillend. In mien leaven was ter nogal wat veranderd waordeur ik steeds minder an trainen en voetballen toe kwam en dat was duudelek van invloed op mien voetbalcapaciteiten! Deur mien liefhebberieje in de muziek waren wielle met een man of vieve begonnen met een muziekbandjen en nao verloop van tied werden wielle steeds vaker e’vraogd umme te kommen optreden en dan veural op dans- of feestaovenden in het weekend, natuurlek! En ik kan oe wel vertellen dat, as ie op zaoterdagaovend tot verre nao twaalf uur in de weer e’wes bunt in zonne rokeregen danszale en daorbie de nödege alcohol hebt verorberd, dan bun ie de daorop volgende zundagmargen umme tien uur neet al te okselfris um ok nog te voetballen, wat heit! En as dan oewe grootste fan, oew vader, zich an de krietliene steet te ergeren an de prestaties van zien enige zönne en nao de wedstried tussen neus en lippen kump vraogen waorumme of ie een paar ballen niet onderschepten, die toch rakelings langs oe hen waren e’gaon en die ie gaar niet e’ziene hadden, jao, dan wordt et zeutjesan tied umme de keuze te maken : het één of het ander. En jao, dan wordt het toch dat andere, ummedat daor ok enorm völle plezier in zit en…… het ok nog een paar stuuver oplevert, toch ok niet onbelangriek in een jongesleaven, of wel dan? Met toch een betjen dat unheimliche gevuul, da’j oew clubjen in de steek laot, heb ik toen de keuze e’ maakt um te stoppen met mien aktieve voetballerieje.
De voetbalclub Vorden is ter ie ieder geval niet minder van e’worden en hef zich stödigan wetten uut te breiden tot een geweldegen vereniging met tegeswoordeg een accommodatie umme oe de vingers bie al te lekken.
Gaot veural zo wieter, bestuur en leden, ik bunne trots op oelle!
Klik hier voor de site van Wim Jansen, met nog vele andere verhalen over Vorden.
