Het was niet alleen voor het eerst in 8 jaar dat de streekderby tegen Witkampers op het programma stond, maar het was halverwege de competitie ook nog eens een hele belangrijke ontmoeting tussen beide streekgenoten in deze Twentse 2e klasse KNVB. Want aangezien niet alleen de onderste drie dit seizoen degraderen, maar ook de nummers 11, 10 en 9 een hele zware nacompetitie moeten spelen, is het zaak om in ieder geval die veilige 8e plaats te behalen. Vorden stond bij aanvang van de wedstrijd gisterenmiddag met 13 uit 12 op de 10e plaats en WItkampers had 15 punten uit 11 wedstrijden, dus het was voor beide zaak om in ieder geval niet te verliezen. Vorden 1 kon anderhalf uur later opgelucht adem halen, want met een degelijke 2-0 overwinning kon de vijfde winstpartij van dit seizoen bijgeschreven worden en nog belangrijker drie hele fraaie punten. Met nog 13 wedstrijden te gaan is de opdracht voor Vorden om het gemiddelde van de afgelopen vier seizoenen te scoren en dat is constant 4 punten halen uit drie wedstrijden, zodat het (waarschijnlijk) voldoende aantal punten van 35 wordt behaald en daarmee die o zo belangrijke 8e plaats.
Het was gisteren een ware wedSTRIJD op het Europlanit Buitensportpark in Vorden aangezien er meer kopduels, tackles, lichamelijke duels en het nodige duw- en trekwerk waren te ontdekken dan fraaie aannames, listige passjes en mooie combinaties. Maar ondanks het gure weer en het veelal ontbreken van fraaie voetbal hoogstandjes, was er toch nog genoeg te genieten tijdens deze streekderby tussen Vorden en Witkampers. Want wanneer je oog hebt voor de fysieke kwaliteiten, de tomeloze inzet, de lichamelijke kwaliteiten in en tijdens de duels en de intentie om in al dit geweld toch ook in balbezit te komen, dan kwam je gisterenmiddag zeker wel aan je trekken als toeschouwer. Zeker ook bij spelers zijn er voorbeelden waarbij een dergelijke wedstrijd de voorkeur heeft boven een meer op zaalvoetbal lijkende technische en snelle wedstrijd op kunstgras in de maand mei. Een ware voetballiefhebber kan zeker ook zijn hart ophalen op het in deze periode van het jaar altijd lastig te bespelen natuurgrasmat met een fysieke tegenstander als Witkampers en een wedstrijd waarin de inzet, duels en het harde werken de boventoon voert. Spelers als Bart Stokman, Sven Mulder, Niels Rondeel en Gijs van der Veen zijn typisch van deze spelers, waarvan het voetbalhart harder gaat kloppen wanneer na vijf minuten blijkt dat het dus een middagje wordt met veel koppen en veel lopen, pittige duels, strijd en inzet. Het is dan ook niet vreemd dat in de persoon van Niels Rondeel uit één van deze spelers de ‘Man off the Match’ is gekozen. Zij waren het namelijk ook die het voortouw namen, de ploeg meesleurden in het voetbalgevecht en er in ieder geval voor zorgden dat de Witkampers niet bij voorhand al tot winnaar werd uitgeroepen in deze fysieke strijd. Maar ook Bas Kortstee, Koen Oosterhuis en Sam Abbink, spelers die normaal gesproken meer de voorkeur hebben voor de ietwat technisch vaardige wedstrijden en liever de bal eerst controleren, daarna weg of uit te draaien en tenslotte met een pass een juiste voortzetting bedenken, gingen gisteren mee in de strijd en voelden keurig aan wat deze pot van het elftal vroeg.
Aan de andere kant is voetbal ook niet zo ‘zwart-wit’ om spelers en wedstrijden keihard onder te verdelen in of ‘fysiek en hard werken’ ten opzichte van ‘technisch vaardig en aantrekkelijk’, want er zit zeker ook nog een grote grijze ruimte tussen beide typeringen. Zo onderscheidde Gijs van der Veen zich gisterenmiddag weer eens door aan te tonen dat al zijn sleuren, trekken, duwen, werken, blokken en vele fysieke duels altijd tot doel hebben om in balbezit te komen en hier dan ook iets goeds en/of nuttigs mee te doen. En ook een speler als Bart Stokman, die gisterenmiddag gezien zijn vele gewonnen duels en fysieke hoogstandjes tot de uitblinkers behoorde bij de thuisploeg, is natuurlijk veel technischer en vaardiger dan vele denken en concluderen naar aanleiding van het stempeltje ‘harde werker’ met zich mee brengt. Zo zag je gisteren bij zowel Witkampers als Vorden dat ook in een zware en fysieke wedstrijd het balgevoel, de oplossingen in balbezit en de voortzetting na een gewonnen duel, zeker wel aanwezig waren en dat beide ploegen ook bewijzen dat deze spelers van een dorpsclub waar in vele jaren altijd op 4e, hooguit 3e klasniveau is gevoetbald, nu ook in de 2e klas voetbaltechnisch hun mannetje wel staan.
Maar het was vanuit de thuisclub gezien, wel mooi om te concluderen dat gisterenmiddag de betere ploeg heeft gewonnen. Vorden was vooral in de 1e helft de ploeg met meer balbezit, de ploeg die vaker op de helft van de tegenstander speelde en ook meerdere doelkansen had i.p.v. de Witkampers. In deze 2e klas heeft Vorden echter nog wel eens moeite om zich in een goede fase in de wedstrijd te belonen en daardoor ook in de stand een voorsprong neemt, maar dit was gisterenmiddag gelukkig wel het geval. In de 20e minuut was het een voorzet vanaf de linkerkant van Gijs van der Veen, waarbij een na een kapbeweging met rechts voorgeschoten bal slecht verwerkt werd door de keeper en verdediger van Witkampers. De bal viel pardoes voor de voeten van de aangesloten Niels Rondeel en de deze middag als linkshalf spelende wingback kon met links prima afdrukken. Nog geen 10 minuten later was het zelfs 2-0 omdat Gijs van der Veen een indraaiende cornerbal vanaf de linkerkant keurig bij de eerste paal inkopte. Witkampers daarentegen kon twee keer gevaarlijk worden in het 16-metergebied. De eerste keer werd bij de tussenstand van 1-0 in de 25e minuut een actie vanaf de rechterkant keurig voorgezet met een één-twee, maar daarna kreeg de lopende speler de bal net niet genoeg ‘gedrukt’ en de diagonaal geschoten bal ging rakelings over het doel van Robin Verstege. De tweede keer kon een speler van Witkampers geheel vrijstaand inkoppen, maar de hevig tierende en terecht boze keeper Robin Verstege kon deze inzet eenvoudig pakken zonder te hoeven duiken.
In de tweede helft zette Witkampers in het eerste kwartier iets meer druk, melde zich nadrukkelijk op de helft van Vorden en het leek erop dat een snelle ‘anschlusstreffer’ het doel was van de uitploeg. Maar ondanks enkele schermutselingen in het 16-metergebied werd eigenlijk onze doelman geen enkele keer echt op de proef gezet en uiteindelijk ging deze larense storm (rukwindje) na een kwartier dan ook weer liggen. Vorden hield controle over de wedstrijd en kwam ook nog een paar keer gevaarlijk in het 16-metergebied terecht van Witkampers. Één keer werd zelfs een treffer genoteerd, maar de grensrechter en uiteindelijk ook de scheidsrechter constateerden buitenspel van schutter Sander Vissers. Deze aanval over rechts kwam in eerste instantie bij Jurre Heij terecht en hij kapte na de aanname de bal op zijn rechterbeen en vanaf 16-meter en precies midden voor het doel schoot hij de bal laag in. Doelman Pakkert van Witkampers kon de bal na zijn redding echter niet vasthouden en de inlopende Sander Vissers schoot de terug ketsende bal hoog in de touwen, maar op dat moment ging de vlag van de grensrechter van Witkampers dus de lucht in.
Vorden 1 behaalde zodoende een even belangrijke, nuttige als lekkere overwinning en na afloop lieten beide verenigingen ook nog ff zien hoe je anno 2023 een 3e helft van zo’n derby dient te vieren. Met zo’n 250 man (en vrouw) in de kantine was het zeer gezellig en onder de klanken van DJ Ti-Tom vermaakte een ieder zich een paar uurtjes.
Klik op de foto voor de gehele reportage van Johan Bolink
