Of het aan het lekkere weer lag zal wel een vraag blijven, maar beide ploegen misten tijdens deze wedstrijd het “heilige vuur” om er iets bijzonders van te maken. De eerste helft kabbelde al een tijdje voort zonder dat er iets noemenswaardigs gebeurd was, toen wij ineens de score opende. We kregen de tijd en ruimte om een aanval op te bouwen, en wisten zo Bas E in de punt van de aanval te bereiken. Zijn steekbal op de meegelopen Bas B was op maat, en na een goede controle werd de bal keurig in de hoek geplaatst. Eigenlijk het enige hoogtepunt van de eerste helft, al werd er wel steeds slordiger verdedigd en werden de gasten uit Loenen vooral met de lange bal iets dreigender. Onder het genot van een bakkie thee werd er tijdens de rust om iets meer beleving gevraagd. Ook werden de gevaarlijke punten van Loenermark opgenoemd, en hoe die te verdedigen. Echter in het spelbeeld veranderde de tweede helft niet veel, totdat Loenermark de gelijkmaker produceerde. Jurjen schatte een hoge bal niet fijn in zodat de spits de bal over hem heen kon koppen. Schijnbaar geschrokken van deze treffer liepen we een vijftal minuten als een kip zonder kop rond, en kregen we nog 2 tegentreffers te verwerken. Er zat geen enkele lijn en organisatie in het spel, en elke bal van de tegenstander leidde haast een kans in. Niemand in het veld kreeg het voor elkaar om het spel simpel te houden, en vanuit zijn eigen taak te gaan spelen. Kortom een spelbeeld wat je bij de mini-F verwacht. Gelukkig voor ons had de leider van de tegenstander geen gelukkige hand van wisselen. Toen hij zijn aanvoerder eruit haalde verdween ook bij hun de lijn in het spel, en werd het een ren-je-rot wedstrijd. Normaal zeker niet ons sterke punt , maar we scoorden wel een prachtige 2-3. Na een afgeslagen corner bracht Martin de bal weer voor de goal. Erwin stond goed opgesteld en liet de bal keurig op de binnenkant van zijn voet vallen, en stuurde deze naar de verre hoek. Robbert wist hierna ook nog een mooie voorzet van Bas B keurig tegendraads binnen te koppen. Ondertussen speelden we al met 10 man. Niels, na ruim een uur ingevallen voor Bram, kreeg weer last van zijn hamstring en ging vast richting kleedkamer. Je verwacht dan dat je met zijn tienen de pot dicht gooit en het puntje koestert, maar dit gebeurde niet. Als een stel jonge lammetjes bleven we dartelen in de wei. Dat elk balverlies vrij baan richting onze goal was leken we niet om te malen vandaag. Ach ja, wat maak je je ook druk als coach als je centrale verdediger al 5 minuten niet meer uit het strafschopgebied van de tegenstander is geweest, en deze in de allerlaatste seconde de 4-3 schitterend achter de keeper kopt ………….. Robbert, nee niet Arnold, maakte zo zijn 2e van de dag. Zo werd een werkelijk waardeloze wedstrijd qua organisatie, taakuitvoering en discipline wel met 4 prachtige doelpunten beloont. Aanstaande zondag de “return” in Loenen. Benieuwd of het spelbeeld dan ook zo is !!
Vorden 4 – Loenermark 4
