Het was gisterenmiddag weliswaar ook een ietwat onverdiende overwinning geweest, maar het late tijdstip van de gelijkmaker (88e minuut) en zeker de winnende treffers in de minuten daarna, zorgden wel voor een zeer teleurgestelde middag op ons Europlanit BuitenSportpark. Door deze late treffers kan er terecht gesproken worden van een zure nederlaag, want lange tijd leek het erop dat Vorden 1 de 1-0 voorsprong, in de 1e helft door een doelpunt van Sander Visschers verkregen, over de streep zou trekken. Uiteindelijk stond de ploeg van interim trainer René Nijenhuis dus toch met lege handen, maar hij had samen met zijn interim assistent Erik Oldenhave genoeg aanknopingspunten gezien en gaf zijn gehavende ploeg ook terecht de complimenten voor het getoonde strijdplan en wedstrijdmentaliteit.
Vorden 1 moet al een tijdje Kris Koning en Gijs van der Veen missen, maar afgelopen week kwam daar ook nog eens zeer onverwachts Kevin Vliem bij en tot overmaat van ramp moest in de warming-up Sven Groot Wassink afhaken. Dit verklaard dan ook de basisopstelling met drie wijzigingen t.o.v. vorige week.
Robin Verstege – Sven Mulder, Bram Garritsen, Bas Abbink, Jacco Kettelerij – Luuk Smit, Mauro van der Poel, Sem Barendsen – Jurre Heij, Nick Ziggers, Sander Visschers. Op de bank begonnen deze middag Niels Rondeel, Dion Besselink, Werner Rondeel (2e elftal), Chris van de Wijgers (JO19-1) en Nima Nedaee (2e elftal) completeerde de bank als reservekeeper. Vier afwezigen dus en vooral het late afhaken van Sven Groot Wassink gooide roet in het eten voor het strijdplan van Vorden 1. De voorhoede met Sven, Nick en Sander had namelijk in de eerste thuiswedstrijd tegen Warnsveldse Boys behoorlijk indruk gemaakt en ook vorige week was met name Sven Groot Wassink met zijn snelheid en wendbaarheid in en tegen Diepenveen een gevaarlijke aanvaller.
Direct vanaf de aftrap was wel te zien, waarom Schalkhaar samen met DCS tot de favorieten wordt gerekend in deze 3e klasse L. Schalkhaar is net als Vorden en DCS afgelopen seizoen via de nacompetitie gedegradeerd, nadat de KNVB een versterkte degradatieregeling in het leven had geroepen. Ondanks een prima 2e helft van de competitie en uiteindelijk een 10e plaats in deze 2e klasse, moest er toch nacompetitie worden gespeeld. En in deze ‘loterij’ werd er in de verlenging een zure nederlaag geleden tegen de uiteindelijke winnaar Jonge Kracht (zij wonnen na penaltys de finale van Vorden) nadat in de 90e minuut de 1-1 werd geïncasseerd en in de verlenging dus de 1-2 nederlaag. Maar qua spelersmateriaal en veldspel en spelopvatting is SVS eigenlijk gewoon een 2e klasser. De gehele jeugdafdeling speelt divisie en in de top 200 van de jeugdafdeling van Nederlandse amateurclubs (in totaal zijn er 2400 verenigingen) behoort SV Schalkhaar samen met Quick’20, DVS Ermelo, CSV Apeldoorn, Orion Nijmegen, HHC Hardenberg en WSV Apeldoorn altijd tot de beste vertegenwoordigers uit de afdeling Oost. In de volwassen ogende ploeg van Schalkhaar is de gemiddelde technische bagage van de spelers hoog te noemen en is er ook sprake van een duidelijk strijdplan met dito opbouw van achteruit.
Toch was het niet zo dat Vorden 1 werd overlopen en er helemaal niet aan te pas kwam, alleen in de eerste 25 minuten was SV Schalkhaar veel dreigender in de voorhoede en was het vaak ‘alarmfase 1’ op het moment dat SVS in het zestienmetergebied aan kwam. Een prachtige redding van Robin Verstege en een ternauwernood geblokte inzet van SVS door Sven Mulder die daardoor in het zijnet kwam en slechts een corner opleverde waren de belangrijkste wapenfeiten.
In de 25e minuut kwam na een lange bal en niet al te best verwerken van de verdediging van Schalkhaar Sander Visschers in balbezit aan de linkerkant op de rand van de zestien. Hij begon aan een solo ‘naar binnen’ en schoot vanaf zo’n meter of vijftien de bal met rechts met een prachtige krul in de verre bovenhoek. Vorden had haar gewenste doelpunt te pakken, maar deze tussenstand zorgde er wel voor dat Vorden nog meer naar achteren ging voetballen en het spel overliet aan Schalkhaar. In het laatste kwartier van de 1e helft leidde dit echter van beide kanten niet tot opgelegde of goede kansen, waardoor de ploegen gingen rusten met een 1-0 tussenstand.
In de tweede helft nam Schalkhaar nog meer het initiatief en omdat zij besloten in een soort 1-3-3-3 opstelling te gaan voetballen, werd Vorden gedwongen haar beide buitenspelers helemaal mee te laten lopen op eigen helft met de links- en rechtsback die erg hoog gingen spelen. Het centrale duo van Schalkhaar ging steeds vaker voor elkaar spelen ipv naast elkaar. Zodoende kreeg je dus 1 centrale verdediger, drie verdedigers op 1 rij net daarvoor, 3 middenvelders op 1 rij daar weer voor, waarbij de diepste middenvelder steeds dichterbij de spits kwam te voetballen en tenslotte de drie aanvallers, waarvan de buitenspelers steeds meer ‘naar binnen’ stonden om dus ruimte te maken voor de opkomende backs.
Vorden plooide dus in dit spel naar achteren, ging terug op eigen helft en liep veelal achter de opbouw van Schalkhaar aan. Er moesten vele meters in de breedte gemaakt worden, omdat Bas Abbink achterin ‘erachter’ bleef voetballen en Vorden zodoende steeds een mannetje tekort kwam. Toch kun je dit ook succesvol bestrijden door heel veel te lopen en zodoende toch bij de eerste de beste inspeelpass in in ieder geval kort te zitten en druk op de bal kunt plaatsen. Vorden werd ook gesterkt in deze strijdwijze doordat Schalkhaar uit het vele balbezit nauwelijks tot geen kansen wist af te dwingen. Robin Verstege moest 1x ingrijpen (en deed dat weer heel goed) en 1x werd een scherpe voorzet tenauwernood gemist of niet goed verwerkt, maar voor de rest bleef het steken bij mogelijkheden. Sterker nog 8 van de 10 aanvallen werden onderschept door Vorden, omdat of Luuk Smit, of Mauro van der Poel maar vooral Sem Barendsen er net weer tussen zaten of dat Schalkhaar ook zomaar de inspeelpass inleverde. Zeker nadat Jurre Heij was gewisseld voor Niels Rondeel en er aan de linkerkant ook diepgang gecreëerd kon worden, werd Vorden in het laatste half uur ook dreigend met de uitvallen. Niels lukte het om maar liefst drie keer een goede actie met een voorzet te verzilveren, maar in alle drie gevallen was de bezetting voor het doel niet goed genoeg. Aan de andere kant kreeg Sander Visschers nog een goede kans om met een voorzet gevaarlijk te worden, nadat Mauro van der Poel heel slim op het middenveld de bal had onderschept en direct voorwaarts Sander had weten aan te spelen. De lage voorzet, tegen de looprichting van de verdedigers in, kwam echter niet bij een vordenspeler terecht en zodoende ging ook deze mogelijkheid op een kans in rook op.
De grootste kans voor Vorden om op een 2-0 voorsprong te komen was in de 60e minuut toen Sander in de achtervolging op de blonde back van Schalkhaar die met de bal aan de voet naar voren wilde spelen. Sander ontfutselde hem de bal, draaide zich direct om en kon ineens met het gezicht richting het doel, de zestienmeter inlopen. Wetende dat de back natuurlijk achter hem aan zou komen en zijn fout goed wilde maken, schoot hij direct in de korte hoek van zo’n 12 meter afstand. Het schot werd gekeerd door de keeper van Schalkhaar en slechts een corner was het resultaat.
Hoe meer de 90e minuut naderde hoe ongeduldiger en gehaaster het spel van Schalkhaar werd, maar natuurlijk moest de verdediging van Vorden nog wel een paar keer flink aan de bak om de 1-0 voorsprong te behouden. Toch was er zeker geen sprake van ‘met dichtgeknepen billen’ verdedigen of met de ‘moed der wanhoop’ de Schalkhaar-aanvallen weten te keren. Uit het vele balbezit van Schalkhaar wisten zij zich ook in de slotfase niet echte grote doelkansen te creëren. Toch werd het in de 88e minuut 1-1, omdat een hoge bal niet uit de lucht werd gehaald. De vordense verdedigers lieten de bal stuiteren en toen zette de handige voorhoedespeler van Schalkhaar zijn lichaam slim tussen de verdediger en de bal met de rug naar het doel. Jacco Kettelerij verdedigde in eerste instantie nog goed, maar een seconde later liet hij zich toch verleiden om in te grijpen en de bal te spelen, maar raakte daarbij overduidelijk het been van de slim wegdraaiende spits en de bal ging op de stip.
Je voelde zowel in als buiten het veld de teleurstelling van deze late tegentreffer, maar er was ook zoiets van dat een 1-1 ook een juiste weergave was van het geboden veldspel van beide kanten. Echter kwam nog geen minuut later ook de tweede treffer op het scorebord te staan en nadat een geslaagde inspeelpass op de naar binnen geposeerde buitenspeler werd gegeven, draaide deze handig om de voor Sem Barendsen ingevallen Dion Besselink heen en kon de bal strak en hard voorgeven, waarna de bal door de spits vanaf vijf meter werd binnen gegleden. Dolle, dolle vreugde bij Schalkhaar, waarbij de complete bank het veld op stormde en samen met de 11 spelers op het veld als één mierenhoop deze voorsprong vierden alsof er een ‘kampioenschap voor de poorten van de hel was weg gesleept’. Vorden zette Bas Abbink in de spits en probeerde met de moed der wanhoop toch nog een puntje over te houden aan deze wedstrijd. Ook Werner Rondeel en Chris van de Wijgerd waren ingevallen en vooral Werner kon met zijn snelheid wellicht nog iets betekenen tijdens dit wanhoopsoffensief.
In de 93e minuut kwam er echter een uitval van Schalkhaar en met een droge lage schuiver bepaalde de rechtsbuiten de stand op 3-1. Het venijn zat hem deze middag in de staart, want in de 87e minuut bij een stand van 1-0 voor Vorden had zowel vriend (Vorden) als vijand (Schalkhaar) totaal niet op deze einduitslag gerekend.
De beide uitblinkers aan Vorden-zijde op de foto’s van Johan Bolink (klik hier voor de volledige reportage). Sem Barendsen (21), bovenste foto en Nick Ziggers (22) onderste foto.
